Zenbat maite zaitudan
Txantxangorri batek bezala,amatxo, kantatu nahiko nizuke goxo-goxo eskatu gabe eman dizkidazun muxuen truke. Betazalak irekitzerako hatzetik laztanduz mantso-mantso; Goizero etortzen zarenean ta barre egiten didazunean ze guapa egoten zaren, amatxo!
|
Gauez ez badago izarrik ta banago itzarrik zurekin ez dut izaten inoiz ametsgaitzen beldurrik Ez da oso garestia, baina udako marrubi gorriak adina maite dugu, amatxo, zuri darizun usaina.
|
Edonora joango nintzake oinez,hegaz,zaldiz zein bizikletaz behar ditudan bide guztien mapa baitago zure eskuetan, Haserretzen zintudanean trumoi aurpegia jartzen didazu baina lainoa joaten bada berriro barrezka hasten zara eta magia egiten duzu.
|
Kapa gorriaren ordez daukazu amantala baina nik ikusten zaitut heroi bat bazina bezala. Muxuz bete-beterik kolkoa ta irribarre bihurtuz malkoa, nagusitzean izan nahi dut zu bezalakoa.
|
Batzuetan ukitzen dut goitik behera irrikaz zure sabela ta hunkitzen naiz pentsatzean neu ere bertatik etorri naizela. Zu zarenez nire ilargi betea eta ni zure iratxo, sekretutxo bat esan nahi dizut bihotzean gorde dezazun zuk:
Zenbat MAITE ZAITUDAN AMATXO! |
Miren Amuriza/Maddalen Arzallus (Bertso Egunean, 2010) |